น้ำลอดใต้ทราย

*งามเหมือนดวงดาว สุกสกาวอยู่ในฝากฟ้า
คือเพชรดวงตา ส่องศรัทธาให้แรงให้หวัง
จะอยู่แห่งไหน ไม่เคยหันห่าง
ส่องทางสร้างฝัน ให้กันเรื่อยมา
*งามเหมือนตาทราย เปล่งประกายจับใจจับตา
เลือนสลัวมัวพร่า น้ำหยาดจากตากลบแล้วแววดาว
เจ้าโศกกรรแสง ด้วยแรงใดเล่า
เปลี่ยวเหงา แสงดาวลบเลือน
*ความรักคือพลัง สร้างความฝันใฝ่ไม่ร้างราเลือน
เพียงหยาดน้ำตาเตือน ใจเอ๋ยไม่เคยแพ้พ่าย
จะคอยเช็ดน้ำตาให้ ร่วมเรียงเคียงไหล่ฝ่าฟัน
ฝ่าฝัน มั่นใจ ว่าใจดวงนี้ไม่ยอมจำนน
*ภูผากำแพง มิอาจทานแรงแหล่งธารหลากไหล
ยังลอดใต้ทราย หลากรวมไหลสาดสายสู่ชล
ยิ่งกักยิ่งกัน ยิ่งทานยิ่งทน
ถั่งท้น โหมสายชล สายชัย ฯ

กวีนิพนธ์ ของเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์